تومورهای گوش نادر هستند به غیر از تومورهای پوستی ناحیه گوش که نسبتاً شایع هستند، سرطان گوش شامل تومورهای کانال شنوایی، گوش میانی یا گوش داخلی نیز می شود. اگرچه این آسیب شناسی ها بسیار نادر هستند، اما با این وجود می توانند تهاجمی باشند و علائم خاصی باید هشدار دهند.
انواع تومور های گوش
مانند هر جای بدن، تومورها نیز می توانند در کانال شنوایی خارجی ایجاد شوند. مجرای شنوایی خارجی شامل لاله گوش و گذرگاه کوچکی در داخل به پرده گوش است. اما تومورهای گوش میانی می توانند از طریق پرده گوش نیز رشد کنند و در مجرای گوش ظاهر شوند. آنها می توانند خوش خیم یا بدخیم باشند.
بیشتر تومورها خوش خیم هستند:
- اگزوستوز رشد بافت استخوانی در نزدیکی پرده گوش است. اغلب در موج سواران به دلیل تحریک مداوم سطح استخوان توسط آب سرد رخ می دهد. به طور کلی، اگزوستوز در هر دو گوش متعدد است.
- استئوما بسیار کمتر رخ می دهد. این یک تومور خوش خیم استخوان است که شبیه یک قارچ کوچک با ساقه است، اما معمولاً فقط در یک گوش است.
- کلستئاتوم نادر است. معمولاً از گوش میانی از طریق پرده گوش (پرده گوش سوراخ شده) به سمت بیرون رشد می کند. این تجمع سلول های پوسته پوسته شده در کانال گوش است. کلستئاتوم شبیه یک پلاک مومی است، اما تا حدی به رنگ روشن است و ظاهری مرواریدی دارد. می تواند بر ساختارهای گوش میانی تأثیر بگذارد.
تومورهای بدخیم بسیار نادر هستند. معمولاً اینها تومورهای پوست کانال گوش هستند.
تومورهای خوش خیم گوش
تومورهای خوش خیم گوش، مانند نوروم آکوستیک (تومور گوش داخلی که روی عصب شنوایی ایجاد می شود)، تهدید کننده زندگی نیستند. از طرفی می توانند علائم ناخوشایندی مانند زنگ زدن در هر دو گوش یا تنها یکی از آنها، سردرد، سرگیجه، اختلال تعادل، حالت تهوع، فلج صورت و از دست دادن شنوایی را ایجاد کنند. به طور کلی، دومی پیشرونده است و تنها یک گوش را تحت تاثیر قرار می دهد. تومورهای کوچکتر گوش را می توان با رادیوسرجری و بقیه را با جراحی برداشت.
تومورهای خوش خیم می توانند از اکثر بافت های بدن رشد کنند. به عنوان مثال می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- تومورهای بافت اپیتلیال (بافت پوششی، غشاهای مخاطی): پاپیلومای سنگفرشی، آدنوم (توسعه یافته در بافت غدد، مکرر در روده بزرگ و پستان).
- تومورهای بافت همبند: فیبروم، لیومیوم (بافت ماهیچه صاف)، لیپوم (بافت چربی)، آنژیوم (بافت عروقی)، کندروما (بافت غضروفی)، استئوما (بافت همبند استخوان).
- تومورهای خوش خیم بافت عصبی: مننژ.
- تومورهای منشأ جنینی: مول هیداتی فرم، تراتوم.
عوارض احتمالی تومور خوش خیم
تومورهای خوش خیم گاهی اوقات می توانند تهدید کننده زندگی باشند:
- هنگامی که آنها به حجم زیادی می رسند (به عنوان مثال، مننژیوم می تواند منجر به مرگ در صورت درگیری ساقه مغز در فورامن مگنوم، تنگی اندام توخالی شود).
- با توجه به محل آن (به عنوان مثال، یک تومور خوش خیم واقع در برونش می تواند باعث عوارض تنفسی شود).
- هنگامی که به طور مستقل ماده ای را ترشح کند می تواند باعث اختلالات متابولیک شود (به عنوان مثال، آدنوم پاراتیروئید می تواند منجر به هیپرکلسمی شود که می تواند جدی باشد، انسولینوم می تواند علت کمای هیپوگلیسمی باشد).
- خونریزی تومور
بیشتر بدانید: عفونت گوش میانی
تومورهای سرطانی گوش
سرطان گوش نادر است. این می تواند مانند تومورهای خوش خیم ظاهر شود، بنابراین فقط معاینات پزشکی می توانند ماهیت تومور گوش را به وضوح شناسایی کنند. همچنین مراقب عفونت های مکرر گوش، گوش درد و اتوره مداوم (خروج از گوش) باشید، اگرچه این علائم در همه موارد سرطان گوش دیده نمی شود. این درمان که عمدتاً مبتنی بر جراحی همراه با شیمیدرمانی یا پرتودرمانی است، نتایج بسیار خوبی را در مورد سرطانهای ضعیف ایجاد میکند. با این حال، خطر مرگ و میر وجود دارد، به خصوص برای تهاجمی ترین سرطان های گوش که متاستازها را در بدن پخش می کنند.
